ترجمه و روان‌سنجی مقیاس ارزیابی عملکرد بالینی دانشجویان پرستاری

زمینه و هدف: مراقبت مؤثر در بالین، هدف اصلی آموزش پرستاری است. از طرفی ارزشیابی صحیح بالینی دانشجویان همواره از جمله سخت‌ترین کارهای مربیان بالینی پرستاری می‌باشد. با توجه به نیاز آموزش به وجود ابزارهای معتبر و پایا جهت ارزیابی عملکرد بالینی دانشجویان، این پژوهش با هدف ترجمه و روان‌سنجی مقیاس ارزیابی عملکرد بالینی دانشجویان پرستاری در ایران انجام شده است. روش‌کار : این مطالعه، یک مطالعه مقطعی بود که با هدف روان‌سنجی و اعتباریابی نمونه ایرانی ابزار ارزیابی عملکرد دانشجویان پرستاری در محیط‌های بالینی انجام شده است. در این مطالعه ابتدا مقیاس با روش برگشتی از انگلیسی به فارسی ترجمه و سپس اعتبار صوری و محتوا تعیین گردید. در طی فرایند تعیین اعتبار صوری و محتوا، دو آیتم به آیتم‌های ابزار اصلی اضافه شد. در این مطالعه از مربیان پرستاری در محیط‌های بالینی خواسته شد تا پرسش‌نامه‌های مورد نظر را بر حسب تعداد دانشجویان خود در محیط‌های آموزش بالینی طی مدت 5 ماه تکمیل نمایند، از این رو با توجه به تعداد آیتم‌های مقیاس، 275 دانشجو مورد ارزشیابی قرار گرفتند. جهت تعیین اعتبار سازه از تحلیل عاملی اکتشافی با روش نمونه‌گیری در دسترس استفاده شده است. از ضریب Cronbach's alpha جهت اندازه‌گیری همبستگی درونی استفاده شد. یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار نمره دانشجویان به ترتیب 98/63 و 35/13 بود. نتایج تحلیل عاملی استخراج سه عامل را نشان داد که شامل فرایند پرستاری با 10 آیتم (مقدار ویژه 99/8)، رفتارهای حرفه‌ای با 16 آیتم (مقدار ویژه 97/7) و فاکتور مهارت‌های تکنیکی با 2 آیتم و (مقدار ویژه 03/2) بود. پایایی مقیاس با ضریب همبستگی Cronbach's alpha 92/0 به دست آمد. نتیجه‌گیری: نتایج روان‌سنجی مقیاس ارزیابی عملکرد دانشجویان پرستاری در محیط‌های بالینی نشان دهنده پایایی و اعتبار این مقیاس و امکان استفاده از این ابزار در زمینه آموزش پرستاری ایران است و به نظر می‌رسد که با توجه به اضافه شدن عامل مهارت‌های تکنیکی، این عامل نیازمند تعدیل و بسط بیشتر در زمینه پرستاری ایران می‌باشد.